سمینار آشنائی با واحد غلظت شكن پالایشگاه نفت

سمینار آشنائی با واحد غلظت شكن پالایشگاه نفت

فایل بصورت PDF

چکیده:

واحد غلظت شکن یکی از واحد های با ارزش پالایشگاهی محسوب می شود زیرا از خوراک بی ارزش (ته مانده برج خلاء) محصولات با ارزشی چون گازوئیل، بنزین و گاز مایع بدست می آید و با توجه به موقعیت ممتاز پالایشگاه نفت بندر عباس از حیث نوع و تنوع خوراک و نیز واحد غلظت شکن آن در بین واحد های غلظت شکن سایر پالایشگاه ها، نقاط تاثیر گذار بر فرآیند را شناسائی کردیم و روی هر یک از آنها تغییرات لازم را اعمال نمودیم و تاثیر آنها را روی محصولات، خصوصا بنزین ثبت کردیم و دریافتیم که تغییرات همزمان دمای خروجی کوره و فشار ظرف سوکر بیشترین بازده را در افزایش بنزین دارد و نقاط حساس دیگر را اولویت بندی کردیم و در نهایت با تحلیل داده ها نتیجه گیری مطلوب را انجام دادیم و در آخر با توجه به تنوع خوراک و در نتیجه ویسکوزیته های متفاوت شرایط عملیاتی جدید را با در نظر گرفتن ویسکوزیته خوراک پیشنهاد کردیم که می توان از آن برای سایر واحدهای غلظت شکن که از روش سوکر استفاده می کنند بکار برد.

نگاه ما بیشتر تمرکز روی بنزین تولیدی واحد و ارائه راه کاری در جهت تولید بیشتر این فرآورده با ارزش است تا بتوانیم با تولید بیشتر این محصول گامی هرچند کوچک در راه خودکفایی این محصول استراتژیک برداریم.

مقدمه:
پالایشگاه نفت بندر عباس بعلت تنوع در نوع خوراک یکی از پالایشگاه های منحصر به فرد در ایران می باشد که حتی موفق به تصفیه نفت خام فوق سنگین چاه های سروش و نوروز نیز شده است (که کمتر پالایشگاهی قادر به تصفیه چنین نفت خامی می باشد). این پالایشگاه درتیر ماه سال 1387 افزایش ظرفیتی 30000 بشکه ای را پشت سر گذاشته و در حال حاضر با دو واحد تقطیر قادر به تصفیه 320000 بشکه در روز میباشد.

نفت خام بعد از طی مراحل پیش گرم و نمک زدایی وارد کوره و نهایتا برج اتمسفریک میشود که در این برج از آن محصولات بالادستی (گاز مایع، بنزین، نفتای سبک و نفتای سنگین) و میان تقطیر (نفت سفید و گازوئیل) بدست آمده و ته مانده برج اتمسفریک بعد از عبور از کوره قسمت خلاء وارد برج تقطیر در خلاء می شود و در نهایت ته مانده برج خلاء خوراک واحد غلظت شکن می گردد. و ارزش واحد کاهش گرانروی بر می گردد به تولید بنزین، گاز مایع و گازوئیل از خوراک نامرغوب ته مانده برج خلاء (Vacuum Bottom).

فصل اول

کلیات

1-1) هدف

عملیات کاهش گرانروی (Visbreaking) شکست حرارتی نسبتا ملایمی برای تبدیل باقیمانده برج تقطیر در خلاء پالایشگاهی است که به منظور کاهش گرانروی و نقطه ریزش باقیمانده خلاء به کار می رود تا نفت سوختی با مشخصات معین تولید کند.از مزایای این واحد، کم بودن سرمایه لازم برای ساخت و راه اندازی است. عامل اصلی بالا بودن گرانروی و نقطه ریزش در باقیمانده های نفتی، زنجیرهای پارافینی بلندی است که به حلقه های آروماتیکی متصلند .بنابراین واکنش باید در شرایطی عملی شود که جدا شدن این گونه زنجیرها و کراکینگ بعدی آنها امکان پذیر باشد.

در این واحد، شدت کراکینگ زیاد نیست، زیرا شدت عمل باعث ایجاد ترکیبات ناپایدار در فرآورده می شود که به هنگام ذخیره سازی مواد پلیمری پدید می آید. در واقع هدف این عملیات، کاهش گرانروی سوخت است، بی آن که تغییر محسوسی در ثبات سوخت ایجاد شود. همین امر سبب شده است که در مورد اغلب خوراک ها شدت شکست حرارتی را کاهش دهند که در نتیجه تولید بنزین و مواد سبک تر کمتر از 10 % کاهش می یابد.

از منظری دیگر و با نگاه به افزایش ظرفیت پالایشگاه و با رویکرد بالا بری بهره وری در این واحد سعی می شود با مستندات موجود و با کمک نرم افزار و تغییر در متغیر های عملیاتی راه حل هایی جهت افزایش تولید بنزین و در کل افزایش بازده عملیاتی از این واحد ارائه نمائیم و در صورت عملیاتی شدن نتایج، گامی در جهت نیل به حرکت ایجاد شده در بهره وری هر چه بیشتر واحدهای عملیاتی برداشته باشیم.

2-1) پیشینه تحقیق

واحدهای غلظت شکن در پالایشگاه های ما معمولا به روش کوره است و فقط پالایشگاه نفت بندر عباس،تهران و تبریز از روش سوکر (Soaker) می باشند (در این مورد در بخش های بعد توضیح داده خواهد شد) لذا در بعضی از این پالایشگاه ها تحقیق توسط نرم افزار های مختلف انجام شده و یا در حال انجام است. اما در پالایشگاه بندر عباس بعلت افزایش ظرفیت، این ضرورت احساس شده و اخیرا پالایشگاه با بعضی از شرکتهای داخلی و خارجی در حال بررسی واحدهای پالایشی از حیث بهره وری است. البته مقالات وکتب معتبر در رابطه با رفتارهای ئیدروکربنهای سنگین و نیز واحد های غلظت شکن موجود می باشد.